Agus mé ag deonú fola an tseachtain seo, thosaigh mé ag caint leis an mbanaltra agus muid ag fanacht ar an mála plaisteach a líonadh. Bhí suim aici i dteangacha, agus labhair muid faoin nGaeilge, faoina hathair a tháinig ó Sciobairín ó dhúchas, faoina máthair Ghearmáineach, an cúrsa Gearmáinise a d'fhreastal sí air i gContae na hIarmhí nuair a bhí sí ina déagóir, agus an Bhreatnais a labhraíonn sí féin lena teaghlach ina baile faoin tuath i bPowys.
"Is mise an t-aon duine le Breatnais sa bhfoireann", a mhínigh sí dom, "bím i gcónaí ag rá leo gur fiú dóibh í a fhoghlaim".
"Ar ndóigh, bíonn siadsan de shíor ag magadh fúm, nach Breatnach ceart mé ar chor ar bith, le hathair Éireannach agus máthair ón nGearmáin agam", a dúirt sí.
"Ach mothaím Breatnach im' fuil", arsa sí go bródúil, "agus sin é an rud is tábhachtaí".
Thaitin an phrása liom. Agus smaoinigh mé ar an bhfuil 'Éireannach' a bhí á roinnt agam agus mé i mo luí sa chlinic i gcathair Chaerdydd. Is dócha go mbeidh duine éigin le ruainín beag dom' dhúchas ina bhféitheanna acu faoi cheann seachtaine nó dhó.
Orange Turd
4 days ago