Inniu, lá comórtha 60 bliain do réimeas Éilís, cloisfear go leor tráchtanna dearfacha ar an mbanríon aosta. Agus tuige nach gcloisfear? Fiú, sa Bhreatain Bheag, tá ardmheas ag an ngnáth-duine uirthi, ar a spiorad agus ar a diongbháilteacht ó thaobh cúraimí a róil de. Mothaím go bhfuil tuilleadh measa uirthi sa mbaile freisin, tar éis an chuairt stairiúil anuraidh. Fiú muna dtaitníonn an mhonarcacht leat - agus admhaím nach dtaitníonn sé liomsa - ní mór duit an bhean 85 bliain d'aois seo a mholadh as ucht a dínite.
Chuir an cluiche rugbaí inné i gcuimhne dom, áfach, buntáistí ár gcórais féin an ceann stáit a cheapadh. Admhaím go raibh cuma cineáilín greannmhar ar Mhichael D beag agus é i mbun fáilte a chur roimh fhathaigh foireann na Breataine Bige, ach i ngan fhios dom féin líon mo chroí le bród nuair a chonaic mé straois ár n-uachtaráin nua ar an scáileán mór sa phub - seans go raibh an iomarca beora ólta agam ag an uair! Seo duine aosta, maorga, diongbháilte eile, ach le cruthaitheacht, fuinneamh is fís. Go mairfidh a straois :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment